«ΑΝΗΚΟΜΕΝ εις τον Τραμπ»... Το συμπέρασμα που προκύπτει την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον είναι ξεκάθαρο: πράγματι, η Ελλάδα είναι χώρα προτεκτοράτο

Δημήτρης Κ. Τζανακάκης

ΡΕΘΥΜΝΟ

«ΑΝΗΚΟΜΕΝ εις τον Τραμπ»...

              Γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

Το συμπέρασμα που προκύπτει την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον είναι ξεκάθαρο: πράγματι, η Ελλάδα είναι χώρα προτεκτοράτο.

Κατ’ αρχήν πληροφορηθήκαμε από τον πρωθυπουργό της χώρα μας, ότι όλοι εμείς οι Ελληνες πολίτες «αγαπάμε» το αμερικανικό κράτος και προσβλέπουμε στη βοήθειά του προκειμένου να συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Και για να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε την εύνοια της αμερικανικής αυτοκρατορίας ο Αλέξης Τσίπρας πρόσφερε:

1. Αναβάθμιση της στρατιωτικής συνεργασίας

2. Θέσεις εργασίας σε αμερικανικές επιχειρήσεις

3. Ευκαιρίες για πλιάτσικο σε αμερικανικά κεφάλαια

4. Άνοιγμα της νότια ευρωπαϊκής πόρτας για τις αμερικανικές εξαγωγές φυσικού αερίου

Στρατιωτική «συνεργασία»: Η Ελλάδα της κρίσης και της φτώχειας όχι μόνο πληρώνει πάνω από το 2% του ΑΕΠ στο ΝΑΤΟϊκό ταμείο αλλά επί αριστερής διακυβέρνησης συμφωνεί και υπογράφει την αναβάθμιση της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας ΗΠΑ. Αυτό πολύ απλά σημαίνει:

- Αναβάθμιση της βάσης της Σούδας

- Παροχή διευκολύνσεων και εγκαταστάσεων σε άλλα αεροδρόμια της χώρας

- Προσφορά διευκολύνσεων για τη δραστηριότητα του αμερικανικού στόλου

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση ικανοποίησε την βασική απαίτηση των Αμερικανών για μια συμφωνία η οποία θα τους επιτρέψει να αξιοποιήσουν το ελληνικό οικόπεδο για την αναδιάταξη των στρατιωτικών τους δυνάμεων στην περιοχή.

Θέσεις εργασίας σε αμερικανικές επιχειρήσεις: η φτωχή πλην πιστή σύμμαχος Ελλάς πρόσφερε στον Τραμπ ένα πακέτο εκσυγχρονισμού του στόλου των f16 (γύρω στα 2 δις) το οποίο θα εξασφαλίσει θέσεις εργασίας στα εργοστάσια της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας στο Τέξας- και όχι στην Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία (ΕΑΒ)

Ευκαιρίες για πλιάτσικο σε αμερικανικά κεφάλαια: προνομιακή μεταχείριση των αεριτζήδικων αμερικανικών κεφαλαίων τα οποία ίπτανται πάνω από το πτώμα των κόκκινων δανείων που οι τράπεζες χαρίζουν προσφέροντας υπέρ κέρδη. Ιδιαίτερη μεταχείριση στις αμερικανικές επιχειρήσεις που έχουν λάβει θέση για την αξιοποίηση του Ελληνικού (καζίνο και μόνο καζίνο). Ήδη πριν μερικού μήνες αμερικανοί ήταν αυτοί που άρπαξαν την Εθνική Ασφαλιστική από τα χέρια των Κινέζων.

Άνοιγμα της νότια ευρωπαϊκής πόρτας για τις αμερικανικές εξαγωγές φυσικού αερίου: Η αριστερή κυβέρνηση αφού ολοκλήρωσε την φραγή στην είσοδο ρωσικού φυσικού αερίου από τον ευρωπαϊκό νότο προσφέρει στις ΗΠΑ τις εγκαταστάσεις υγροποίησης φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη προκειμένου να εξαχθεί το αμερικανικό σχιστολιθικό φυσικό αέριο προς την Ευρώπη.

Ανταλλάγματα; Τι έλαβε ο Αλέξης Τσίπρας για όλες αυτές τις προσφορές; Την φωτογραφία του δίπλα στον Τραμπ και την λεκτική δέσμευση ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την ελάφρυνση του χρέους.

__________

Πηγή: topontiki.gr 

https://www.imerodromos.gr/anikomen-is-ton-trab-tou-dimitr…/

Στιχομυθίες στου Θανόπουλου μεταξύ… ψωνιστών

 Εδωδιμοπωλείον 

Το παντοπωλείο του Θανόπουλου στα Χαφτεία. Το μεγαλύτερο της πόλης. Εδώ δεν εύρισκες μόνο τα πάντα, αλλά άκουγες κι ενδιαφέρουσες στιχομυθίες μεταξύ των πελατών… 

«Εις το εδωδιμοπωλείον του Θανόπουλου στα Χαυτεία είχαν συναντηθή χθες το μεσημέρι δύο παλαιοί, ως φαίνεται, φίλοι. Εμπρός στο ταμείον, όπου επλήρωναν, ανεγνωρίσθησαν, εχαιρετίσθησαν εγκαρδίως και μόνον που δεν αντήλλαξαν αδελφικόν ασπασμόν.

-Ψώνια λοιπόν;

-Ψώνια. Κι’ εσύ τα ίδια βλέπω.

-Σαν πάντα.

Ήταν παλαιοί συνάδελφοι από την εποχή του πρωτογενούς μπακάλικου, όπου αγόραζαν από κοινού της δύο σαρδέλλες και τη «μυρουδάτη τρείς». Έξαφνα καθώς επροχωρούσαν προς το μπαρ του εδωδιμοπωλείου για το ορεκτικόν, ο ένας είπε στον άλλον:

-Σαράντα χρόνια έχω που κάνω αυτή τη δουλειά.

-Απ’ τον καιρό που παντρεύτηκες; Ερώτησεν ο άλλος.

-Κι’ από πρίν. Και στο σπίτι των γονέων μου εγώ ψώνιζα. Και στο δικό μου τα ίδια. Και στο σπίτι των παιδιών μου που κάθομαι τώρα πάλιν εγώ. Είνε η ειδικότης μου και το επάγγελμά μου. Ψωνιστής. Και αν κάθε άνθρωπος έρχεται με έναν προορισμόν στον κόσμον αυτόν, ο δικός μου προορισμός είνε ασφαλώς να ψωνίζω. Κι’ εσύ τα ίδια φαντάζομαι.

Η περίπτωσις του άλλου ήτο διαφορετική.

-Ά όχι φίλε μου. Εγώ είμαι ερασιτέχνης ψωνιστής. Δεν κάνω συστηματικώς τα ψώνια του σπιτιού. Άλλοι έχουν αυτή τη φροντίδα. Εγώ ψωνίζω για τη δική μου ευχαρίστησι. Στο τυπικό οικογενειακό γεύμα προσθέτω το έκτακτο και κάποτε το περιττό. Το εκλεκτό τυρί, το ασυνήθιστο αρμυρό, τα διαλεχτά σαλαμικά. Και κάποτε το ακριβό ψάρι, τον ζωντανό αστακό, το σπάνιο κυνήγι. Στην πεζότητα του καθημερινού τραπεζιού φέρνω την ποίησι.

Οι δύο ψωνισταί, ο επαγγελματίας και ο ερασιτέχνης επήραν εν τω μεταξύ το ορεκτικό τους, αντήλλαξαν εγκαρδίους ευχάς και εβάδισαν προς το τμήμα της παραδόσεως των εμπορευμάτων να παραλάβουν τα πακέτα τους. Ο πρώτος παρέλαβεν ένα ογκώδες και δυσβάστακτον δέμα από όσπρια, ζάχαρι, σαπούνι της μπουγάδας, αλάτι χοντρό και απεμακρύνθη φορτωμένος, στενάζων υπό το βάρος του φορτίου του και των οικογενειακών του καθηκόντων.

-Σαράντα χρόνια που λες, φίλε μου, κάνω αυτή τη δουλειά, σαράντα χρόνια.

Ο άλλος παρέλαβεν ένα ελαφρότερον πακετάκι που περιείχε «το πολύ εν τω εύ» ήτοι λίγο νωπόν Ολλανδικόν βούτυρον και λίγο τυρί ροκφόρ γνήσιας μάρκας. Εκρέμασε το πακετάκι του από ένα δάχτυλο του χεριού του και απεμακρύνθη εύθυμος, ελαφρός και ευσταλής.

Ψωνιστής και ψωνιστής».

_________

ΕΣΤΙΑ, Παύλος Νιρβάνας, 1936

*από την "Παλιά Αθήνα": 

http://paliaathina.com/gr/pages/910/stixomythies-stoy-thanopoyloy-metaksy-pswnistwn.html